Birinci Dünya Savaşı Öncesi Osmanlı Devleti'nin Aadalarda Hakimiyet Mücadelesi - Mustafa Bostancı

Akdeniz'in bir parçasi olan ve Türkiye ile Yunanistan kiyilariyla çevrili Ege Denizi'nde temel sorun, Yunanistan'in elindeki Adalarin Anadolu'ya çok yakin olmasi ve bu Adalarin bütün Ege Denizi'ni kontrol edebilecek bir konumda bulunmasidir. Adalar meselesinin kökeninde, Balkan Savaslari sirasinda Yunanistan tarafindan isgal edilen Adalarin Türkiye'ye geri verilmemesinden kaynaklanan hususlar vardir. Türkiye, I. Balkan Savasi sonunda imzalanan Londra Antlasmasi ile sorunun çözümünü Büyük Devletlere birakirken, çekincelerini ve hassasiyetlerini de ortaya koymus ve o günkü sartlar geregi, hayirhahane olacagi ümidini tasiyarak bu isi Büyük Devletlere havale etmeye razi olmustur. Büyük Devletler ise, Gökçeada, Bozcaada ve Meis disindaki Ege Adalarinin Yunanistan'a birakilmasina karar verdiklerini bildirmislerse de bu karar Osmanli Hükümeti tarafindan kabul edilmemis, Gökçeada, Bozcaada ve Meis'in kendisine birakilmasini senet sayan Bab-i Ali, hakli ve mesru isteklerini kabul ettirmek için çaba harcayacagini beyan etmistir. Koskoca Balkanlardan vazgeçebilen Türkiye, Adalardan vazgeçmemis ve Adalari etle tirnak gibi, Anadolu'nun bölünmez parçalari olarak görmüs, ister Yunanistan'la yapilacak ikili görüsmeler yoluyla, isterse savasla, bu Adalardan hiç olmazsa kendi güvenligi açisindan elzem olan Sakiz ve Midilli'yi geri almaya çalismistir. Bu arastirmada, günümüzdeki Türk-Yunan iliskileri göz önüne alindiginda iki taraf arasindaki anlasmazliklardan belki de en önemlisi olan ve etkileri günümüze kadar uzanan Adalar meselesinin I. Dünya Savasi'na kadar olan dönemi, Büyük Devletlerin bu konuda vermis olduklari karar çerçevesinde, özellikle dönemin basinina göre aydinlatilmaya ve degerlendirilmeye çalisilmistir.